หันหน้าเข้าหากัน หมายถึง (สํา) ก. ปรองดองกัน, สมัครสมานกัน, เช่น ทุกฝ่ายจะต้องหันหน้าเข้าหากัน.
(สํา) ก. เลิก เช่น หันหลังให้อบายมุข.
(สํา) ก. ร่วมมือร่วมใจกัน.
(สำ) ก. โกรธกัน, เลิกคบค้ากัน.
ก. เบนจากเดิม.
ก. เปลี่ยนท่าทาง, พลิกแพลง, เช่น รำร่ายหันเหียนเวียนละวันหมายมั่นเข่นฆ่าราวี. (อิเหนา), เหียนหัน ก็ว่า.
น. เรียกเครื่องหมายรูปสระดังนี้ ?ว่า ไม้หันอากาศ ใช้แทนเสียงสระอะในกรณีที่มีตัวสะกด เช่น ก ะ ด = กัด, หางกังหัน หรือ ไม้ผัดก็เรียก.
(ถิ่น-พายัพ) ก. เห็น.